๘...จงยอมรับทุกสิ่งที่เกิดจากตัวคุณเอง

...จงต้อนรับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความยินดี
...แม้ว่าบางครั้งอาจเป็นความผิดพลาดของตัวคุณเอง
จงยอมรับด้วยความยินดีและเรียนรู้จากความผิดพลาดของตัวเอง
...แม้ว่าจะเป็นความสำเร็จของตัวคุณเอง
คุณก็ปฏิบัติต่อความสำเร็จเช่นเดียวกับความผิดพลาด
...ทุกสิ่งย่อมมีคุณค่าในตัวเอง ขอเพียงเราเห็นและเข้าใจถึงคุณค่าของสิ่งนั้น
จงฝึกมองให้เห็นถึงคุณค่าของทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตคุณ
...ไม่มีความสูญเปล่าใดๆเกิดขึ้นบนโลกใบนี้...
จะมีก็แค่ความสูญเปล่าที่เราไม่ได้มองเห็นคุณค่าของสิ่งต่างๆอย่างแท้จริงเท่านั้น
...ไม่ว่าจะเป็นความสำเร็จหรือความล้มเหลว คุณจะเติบโตได้ ก็ด้วยการเรียนรู้จาก
สิ่งนั้นแล้วก้าวข้ามไปสู่สิ่งใหม่ในเป้าหมายและในการเดินทางแห่งชีวิตของคุณ

๗...ปิดทีวีบ้าง

...ปิดทีวีแล้วหาอย่างอื่นทำบ้าง
เวลาที่เราไม่รู้จะทำอะไร ส่วนใหญ่เรามักเดินไปเปิดทีวี นั่งลงแล้วเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา หรือบางทีก็นั่งหลับ
บางครั้งเราเสียเวลานั่งหน้าทีวีโดยไร้จุดหมาย แม้แต่การดูเพื่อการพักผ่อน
ปิดทีวีบ้างเถอะครับ แล้วเอาเวลาไปทำอย่างอื่น เดินออกกำลัง หยิบหนังสือเล่มโปรดมาอ่านก็ได้
...ตอนนี้นอกจากจะปิดทีวีแล้ว บางทีคงต้องปิดมือถือ หรือลุกจากจอคอมพ์บ้าง
ให้เวลากับตัวเองมากขึ้น ด้วยการหากิจกรรมอย่างอื่นทำ เพื่อเรียนรู้ตัวเราเองให้มากขึ้น

๖...รู้จักสร้างมิตรภาพ

...หาเพื่อนเพื่อเรียนรู้การสร้างมิตรภาพ
เนื้อเพลงท่อนหนึ่งจาก"You've Got A Friends"
Ain't it good to know thatYou've got a friend?
People can be so cold
oh yeahThey'll hurt you and desert you
And take your soul if you let them
Oh yeah,But don't you let them
...มีคนจำนวนมากที่อยู่บนโลกใบนี้ โดยไม่มีความรู้สึกว่าตัวเองมีเพื่อนแท้เพียงสักคนหนึ่ง
เพื่อนที่ร่วมแบ่งปันความรู้สึก เพื่อนที่เข้าใจ เพื่อนที่เป็นเพื่อนจริงๆ
ในชีวิตคนเรา มีคนที่ผ่านมาผ่านไป เห็นหน้าเห็นตา พูดคุยกันเพียงเพราะงาน เพียงเพราะพบเจอกันเท่านั้น
เราไม่มีการเรียนรู้เพื่อเป็นเพื่อนที่แท้จริงของใครสักคน....เราควรเรียนรู้ที่จะเป็นเพื่อนที่ดีของตัวเราก่อน
เมื่อเราเป็นเพื่อนที่ดีของตัวเองได้ การเป็นเพื่อนที่ดีกับคนรอบข้างจะง่ายขึ้น
เขาว่ากันว่า คนเราในยุคปัจจุบันนั้น มักชอบสร้างกำแพงกั้นคนที่อยู่รอบข้าง สร้างกำแพงให้ตัวเองรู้สึกเหงา
แต่เรากลับง่ายกลับไว้ใจคนที่คุยกันทางอินเตอร์เนทเพียงไม่นาน....
...การมีเพื่อนที่แท้สักคน จะเป็นการเรียนรู้ที่ดีสำหรับตัวเรา
และการมีเพื่อนสักคนนั้น ก็เพื่อบอกว่าเราไม่ได้อยู่คนเดียวบนโลก
ยังมีใครอีกคนที่ห่วงใย ยังคอยถามทุกข์สุขของเรา
...ทำลายกำแพงที่เราค่อยๆก่อมากั้นเรากลับเพื่อนกลับมิตรภาพที่ดีเถอะ...

๕...ฉลาดที่จะเปรียบเทียบ

..เลือกการเปรียบเทียบที่นำความสบายใจมาให้
...ทุกๆวันที่ผ่านไป เราคงหลีกเลี่ยงการเปรียบเทียบไม่ได้ โดยเฉพาะตัวของเรากับคนอื่น
เมื่อใดที่เราชนะในการเปรียบเทียบ เราจะรู้สึกภูมิใจในตัวของเราและมีความพอใจความสุข
เมื่อใดที่เราแพ้ในการเปรียบเทียบ เราย่อมรู้สึกหดหู่ใจ ไม่สบายใจและเกิดความไม่พอใจตามมา
เคยมีคนกล่าวว่า...เมื่อใดที่เรารู้สึกว่าเรานั้นทุกข์อย่างแสนสาหัส
การที่เราได้มองเห็นคนที่ลำบากลำเค็ญมากกว่าเรา เราจะรู้สึกว่าความทุกข์เรานั้นมันลดลง
นี่คือการใช้การเปรียบเทียบอย่างฉลาด
ไม่ว่าการเปรียบเทียบที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวันจะมีผลเป็นอย่างไร
จงมองและยอมรับผลนั้น แล้วเลือกส่วนที่มีประโยชน์กับการพัฒนาคุณค่าชีวิตเอาไว้
อย่าทุกข์ใจมากเกินพอดีในผลที่เกิดขึ้น
เพราะในอนาคต...ผลของการเปรียบเทียบจะกลายเป็นอดีต...
คุณจะเป็นผู้กำหนดผลการเปรียบเทียบในอนาคตด้วยตัวคุณเอง

๔...สร้างความสมดุลย์ในชีวิต

ค้นหาความสมดุลย์ของชีวิต
...ในชีวิตเรานั้น มีส่วนประกอบในด้านต่างๆ
ไม่ว่าชีวิตส่วนตัว ชีวิตครอบครัว หรือ ชีวิตการงาน
ในแต่ละด้าน เราก็มีเป้าหมายอยู่แล้ว
ความสอดคล้องและส่งเสริมกันของเป้าหมายในแต่ละด้านนั้น
ช่วยให้เราดำเนินไปสู่เป้าหมายได้อย่างราบรื่นและพร้อมกันได้ทุกด้าน
...คนที่รู้จักปรับเป้าหมายในแต่ละด้านให้สมดุลย์กันได้ ย่อมเดินไปสู่จุดหมายได้อย่างมีความสุขและ สิ้นเปลืองเวลาหรือทรัพยากรน้อยที่สุด
...สมดุลย์แห่งชีวิต จะพาชีวิตในแต่ละย่างก้าวเต็มไปด้วยความพอใจและความสุข
...จุดสมดุลย์ในชีวิตคุณอยู่ตรงไหนครับ
และคุณหาจุดสมดุลย์เจอแล้วใช่ไหม???

๓...รู้จักแพ้ให้เป็น

...รู้จักแพ้ให้เป็น
.....ในโลกปัจจุบัน ชัยชนะและความสำเร็จต่างเป็นสิ่งที่สังคมปลูกฝังและสั่งสอนให้ทุกคนชื่นชมและชื่นชอบ
...ความพ่ายแพ้และความล้มเหลวกลับกลายเป็นสิ่งที่ทุกคนรังเกียจและแทบจะยอมรับไม่ได้ในยามที่ต้องเผชิญกับสิ่งนี้
...จะเรียกว่า สังคมเสพติดความสำเร็จ ก็น่าจะได้
...ผู้พ่ายแพ้กลายเป็นคนที่ไม่มีใครอยากเข้าใกล้หรือปฎิสัมพันธ์ด้วย กลายเป็นคนไร้คุณค่าในสายตาคนอื่น
...หลายคนจึงเกลียดความพ่ายแพ้ และแข่งขันกันเพื่อแย่งชิงชัยชนะความสำเร็จ
...บางคนไม่คุ้นเคยกับความพ่ายแพ้ เคยชินแต่กับชัยชนะมาตลอด เมื่อถึงคราวที่ต้องเผชิญกับความพ่ายแพ้ ถึงกับเกิดปฎิกิริยาแบบตีกลับ
ปล่อยตัวเองจมปลักกับความพ่ายแพ้เพียงครั้งเดียว ไม่ยอมสลัดตัวเองออกจากความพ่ายแพ้
...สำหรับผมนั้น คนเราย่อมมีพ่ายแพ้ได้ แต่ยอมแพ้หรือยอมจำนนต่อความล้มเหลวไม่ได้
ในยามที่เรามีความสำเร็จ คงมีน้อยคนที่กลับมาทบทวนสาเหตุที่นำไปสู่ความสำเร็จ เพราะมัวแต่ฉลองกับความสำเร็จและมัวเมากับความสำเร็จเพียงชั่วคราว
แต่ในยามที่เราพ่ายแพ้ เรากลับได้มีโอกาสเรียนรู้บทเรียนที่สำคัญอย่างละเอียด เพื่อนำไปใช้ในการลุกขึ้นยืนและก้าวเดินต่อไป
...มีคนกล่าวว่า ความพ่ายแพ้ให้บทเรียนแก่เราเสมอ แต่ความสำเร็จนั้นไม่เคยให้อะไรกับเราเลย
...แล้วคุณล่ะ ได้เรียนอะไรจากความผิดพลาดหรือความพ่ายแพ้ของตัวคุณเองบ้าง???

๒...หาวิธีนำไปสู่ความสุข

...หาวิธีนำไปสู่ความสุข
...ความเข้าใจอย่างง่ายๆคือ การที่คนเรามีความสุขนั้น เพราะเราเลือกทำสิ่งที่นำความสุขมาให้ตัวเรา
...ส่วนคนที่ไม่มีความสุขนั้น ก็เพราะเขาเลือกทำแต่สิ่งที่นำความทุกข์ความไม่พอใจมาให้ตัวเขา
เราควรเรียนรู้ว่าสิ่งใดที่เราทำแล้วจะนำความสุขมาให้ตัวเรา ซึ่งแต่ละคนก็มีความหมายของความสุขที่เฉพาะตัว
มีคนบอกว่า...คนที่มีแต่ความทุกข์ เพราะเขามัวแต่คิดวนมัวแต่คร่ำครวญถึงแต่สิ่งที่เขาไม่พอใจอยู่มากกว่าคนปกติถึงสองเท่า
และสำหรับคนที่มีความสุขนั้น เขาจะแสวงหาความรู้ที่ทำให้ชีวิตกระจ่างขึ้น แม้แต่ความล้มเหลวของตัวเขา
...สำหรับตัวคุณเองนั้น อะไรคือสิ่งที่นำความสุขมาให้???

๑...มีเป้าหมายในชีวิต

...หาเป้าหมายให้ชีวิต
ชีวิตที่ผ่านไปในแต่ละวันนั้น จะขาดซึ่งความหมายและคุณค่า ถ้าเราไม่ทราบว่าเป้าหมายที่แท้จริงของเราคืออะไร
คนจำนวนมากปล่อยให้ชีวิตไร้ซึ่งจุดหมาย ด้วยข้ออ้างและความเข้าใจที่คลาดเคลื่อน
บ้างก็ปล่อยให้ตัวเราค้นหาเป้าหมายอย่างวุ่นวายไร้ระเบียบ จนหมดแรงที่ต้องคอยวิ่งหาคำตอบ
เมื่อไหร่ที่เราบอกตัวเราเองได้ว่าจุดหมายของเราคืออะไร เราก็จะหยุดแสวงหาเป้าหมายอื่นๆ แล้วจดจ่อกับเป้าหมายสำคัญของชีวิต
เมื่อพบเป้าหมายในชีวิต ชีวิตเราก็เริ่มมีความสุข เริ่มรู้สึกลงตัวกับชีวิต และพอใจกับชีวิต
ตัวคุณเองตอบได้ไหมว่า...เป้าหมายชีวิตของคุณคืออะไร